Ο Μαρίνος - Μια ιστορία ζωής

Ο Μαρίνος είναι 26 χρονών και πάσχει από Μυϊκή Δυστροφία. Η γενετική αυτή πάθηση ξεκίνησε να τον χτυπάει όταν ήταν τριών χρονών και σήμερα είναι εντελώς παράλυτος. Κινώντας μόνο τα δάχτυλα του, μπορεί να μετακινείται με το ηλεκτρικό του τροχοκάθισμα, ή να χειρίζεται τον υπολογιστή του, να μπαίνει στο διαδίκτυο, να διαβάζει τα ποδοσφαιρικά νέα και να παίζει ηλεκτρονικά παιγνίδια.

Ο Μαρίνος είναι 26 χρονών και πάσχει από Μυϊκή Δυστροφία. Η γενετική αυτή πάθηση ξεκίνησε να τον χτυπάει όταν ήταν τριών χρονών και σήμερα είναι εντελώς παράλυτος. Κινώντας μόνο τα δάχτυλα του, μπορεί να μετακινείται με το ηλεκτρικό του τροχοκάθισμα, ή να χειρίζεται τον υπολογιστή του, να μπαίνει στο διαδίκτυο, να διαβάζει τα ποδοσφαιρικά νέα και να παίζει ηλεκτρονικά παιγνίδια.

Ο Μαρίνος έχει και ένα μεγάλο ‘έρωτα’ στη ζωή του. Την ποδοσφαιρική του ομάδα, την ‘ΟΜΟΝΟΙΑ’. Το Telethon σε συνεργασία με το Σύνδεσμο Μυοπαθών είχαν την ιδέα να κάνουν στον Μαρίνο μια έκπληξη που θα του έδινε μεγάλη χαρά. Έτσι αποτάθηκαν  στην Διοίκηση της αγαπημένης του ομάδας, η οποία ανταποκρίθηκε με προθυμία. Στις 10 Μαΐου φτάνει, με οδηγό πάντα τη μητέρα του Μάρω, στο γήπεδο ‘Ηλίας Πούλλος’.  Η έκπληξη του Μαρίνου ήταν μεγάλη όταν αντιλήφθηκε ότι μπαίναμε στο γήπεδο της αγαπημένης του ομάδας.  Εκεί ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές της ‘ΟΜΟΝΟΙΑΣ’ του  επεφύλαξαν ένα θερμό καλωσόρισμα. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη. Δεν μπορούσε ακόμα να συνειδητοποιήσει ότι οι ήρωες του, οι άνθρωποι αυτοί που του κρατούσαν συντροφιά και τον εμψύχωναν τις ατέλειωτες ώρες της μοναχικής και ταλαιπωρημένης του ζωής, ήταν στ’ αλήθεια μπροστά του, του μιλούσαν και τον αγκάλιαζαν.

Ο Μαρίνος και τα αδέλφια του μεγάλωσαν χωρίς την παρουσία του πατέρα τους. Ο Μαρίνος είχε ακόμα ένα αδερφό, τον Στέλιο, τρία  χρόνια μεγαλύτερό του, ο οποίος έπασχε από την ίδια ασθένεια αλλά δεν άντεξε κι έφυγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 22 ετών, πριν δηλαδή οκτώ χρόνια. Ο Μαρίνος, παρόλο που η κατάσταση της υγείας του ήταν τόσο ευαίσθητη, βρήκε τη δύναμη για

να αντέξει το μεγάλο σοκ. Η Μάρω με τους δύο γιούς βρήκαν το κουράγιο, με την αγάπη που έδιναν ο ένας στον άλλον, να συνεχίσουν την καθημερινότητά τους με ένα χαμόγελο. 

Την αγάπη που είχε ο Μαρίνος για το ποδόσφαιρο και την ‘ΟΜΟΝΟΙΑ’, τη χρωστάει στον αδερφό του, Λίνο. Ο Λίνος ήταν ο μεγαλύτερος από τα τρία παιδιά και έχαιρε άκρας υγείας. Χάρη στο Λίνο, ο Μαρίνος απέκτησε  αγάπη και  ενδιαφέρον  για το ποδόσφαιρο, ένα άθλημα που βέβαια δεν είχε ποτέ τη χαρά να γευτεί. Μια μέρα ο Λίνος πήγε να συναντήσει τους φίλους του για να παρακολουθήσουν έναν αγώνα της ‘ΟΜΟΝΟΙΑΣ’. Έναν αγώνα που δυστυχώς δεν θα έβλεπε ποτέ. Το νήμα της ζωής του Λίνου κόπηκε σε μια στροφή καθώς ένα άλλο όχημα ανέκοψε την πορεία του. Ο πόνος της Μάρως ήταν ανείπωτος. Το ίδιο και του Μαρίνου. Όμως η αγάπη που είχαν μεταξύ τους, τους βοήθησε να συνεχίσουν να στηρίζουν ο ένας τον άλλον.  

Πίσω από το χαμόγελο του Μαρίνου κρύβεται μια πικρή ιστορία ζωής. Κι όμως το χαμόγελο, το χιούμορ και οι κουβέντες γεμάτες καλοσύνη δεν λείπουν, τόσο από τον Μαρίνο, όσο και από την Μάρω.

Μπορεί για πολλούς το ποδόσφαιρο να αποτελεί κίνητρο για να εκφράσουν την επιθετικότητα και την ακραία συμπεριφορά τους, όμως για κάποιους άλλους, το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από μια αθλητική συνάντηση. Είναι ταύτιση, κουράγιο, κίνητρο για ζωή, η συντροφιά μέσα σ’ ένα δρόμο μοναξιάς και πόνου. Τον Μαρίνο θα συντροφεύει για πάντα η γλυκιά γεύση της τόσο ωραίας εμπειρίας που βίωσε, όταν η αγαπημένη του ομάδα τον αγκάλιασε και του έδωσε τόση εκτίμηση και αγάπη.

Related Articles
Telethon